İnsan Sesi

Bir kadın, terk edilmiş valizlerin yanında zamanın ağır ağır geçişini izler. Eski sevgilisinin onları alması beklenirken, o gelmez; kadın yalnızca sessizlikle ve bekleyişle baş başadır.

Yanında, sahibinin gittiğini anlayamayan huzursuz bir köpek vardır. Bu köpek, terk edilmenin anlamını kavrayamadan, sadakatle beklemeye devam eder. Kadının iç dünyasındaki kırılganlık, köpeğin çaresizliğiyle birleşir.

Süreç içinde, kadın ve köpek arasındaki sessiz ortaklık, terk edilmişliğin ağırlığını ve bekleyişin içsel sancısını yansıtır. Zaman ilerlerken, yaşananlar kelimeler olmadan derin bir yalnızlık hikayesine dönüşür.