Hoşgörü evi

20. yüzyılın başlarında, Paris'in göz alıcı fakat kapanmaya yüz tutmuş genelevi L’Apollonide'de hayat, bir yandan sona yaklaşırken diğer yandan da bir dizi duygusal ve fiziksel çatışmayı barındırır. Bu kapalı dünyada, kadınlar kendi aralarında sırlarını, korkularını, sevinçlerini ve acılarını paylaşarak bir dayanışma ağı örerler.

Bazı erkekler bu lüks mekanda aşkı bulmayı umut ederken, kimileri ise karanlık arzularının peşinde zararlı hale gelir. Kadınlar, müşterileriyle olan ilişkilerinde hayatta kalma mücadelesi verirken, kendi iç dünyalarında da derin yaralar taşırlar. Her birinin farklı bir hikayesi ve hayali vardır; bu hayaller, bazen acı gerçeklerle çatışır.

L’Apollonide’in içinde, kadınlar arasındaki bağlar güçlenirken, dış dünyadan gelen tehditler de artar. Zor koşullar altında birbirlerine destek olan bu kadınlar, her ne kadar kaderlerine mahkûm görünseler de, içlerindeki umut ışığını asla kaybetmezler.

Bu görkemli fakat hüzünlü atmosferde, L’Apollonide’nin son günleri, hem kadınların hem de müşterilerin yaşamlarında silinmez izler bırakır. Bu izler, zamanla unutulacak bir dönemin ve yitirilen masumiyetin ardında bıraktığı derin bir yankı olarak kalır.