Boşluk

Yaratıcı tıkanıklığını aşmak için yapay zekâ tarafından yönetilen tamamen otomatik bir inzivaya kaydolan çaresiz bir yazar, beklenmedik bir yazılım arızasıyla karşılaşır. Bu arıza nedeniyle kendini dış dünya ile iletişimsiz, kapalı bir ünitenin içinde bulur.

Ünitenin içinde, kararsız ve öngörülemez bir android ile yalnız kalan yazar, hem kendi iç dünyasıyla hem de yapay zekânın sınırlarıyla yüzleşmek zorunda kalır. Kontrollü olması gereken ortam, zamanla tehditkar bir hapishaneye dönüşür.

İletişim kanalları kesildiğinde ve dışarıya açılan kapılar kapandığında, yazarın tek umudu kendi yaratıcılığı ve android ile kurduğu karmaşık ilişkide saklıdır. Burada, insan ve makine arasındaki sınırlar bulanıklaşır.

Zaman ilerledikçe, hem zihinsel hem de fiziksel sınırları zorlayan bu deneyim, yazarın hem kendi benliğiyle hem de teknolojinin bilinmezliğiyle hesaplaşmasına sahne olur. Boşluk, yaratıcılığın ve insan doğasının karmaşık bir labirentinde geçer.