400 Gün

Dört astronot, derin uzay yolculuğunun psikolojik etkilerini test etmek amacıyla karasal bir uzay simülatöründe tam 400 gün geçirir. Bu zorlu deneyde, dış dünya ile bağlantıları tamamen kesilmiş, kapalı bir ortamda hayatta kalmaya çalışırlar. Ancak simülasyonun sonunda beklenmedik bir sorun ortaya çıkar ve ekip, simülatörü terk etmek zorunda kalır.

Dışarı çıktıklarında karşılaştıkları manzara, bildikleri dünyadan tamamen farklıdır. Her şey değişmiş, tanıdık ortamlar yabancı ve gizemli bir hale gelmiştir. Astronotlar, gerçeklik algılarıyla yüzleşirken, içinden çıkılmaz bir bilinmezliğin içine çekilirler.

Kendilerini neyin beklediğini anlamaya çalışırken, yaşadıkları deneyimin sınırlarının çok daha ötesinde bir durumla karşı karşıya olduklarını fark ederler. Simülasyonun ötesinde gizlenen gerçeklik, onları hem fiziksel hem de zihinsel olarak zorlayan yeni bir mücadeleye sürükler.

Bu bilinmezlik ve karmaşa içinde, ekip üyeleri hem kendi iç dünyalarıyla hem de dış dünyadaki yeni gerçeklikle hesaplaşmak zorundadır. Her adımda, gerçek ile simülasyon arasındaki ince çizgi daha da bulanıklaşır.